– Bo te składane na naszej wigilii się spełniają! Łamiąc się opłatkiem, zastanówmy się co do siebie mówimy – z przymrużeniem oka przypominała Agata Bugara. To była wyjątkowa wigilia. Wyjątkowa, bo razem spędzili ją ludzie połączeni wspólną ideą – mówienia z teatralnej sceny o rzeczach mądrych i pięknych.

Zostały 24 godziny by się przygotować. Lepiej pro forma przeprosić się z rodziną, potem szybka spowiedź, następnie do fryzjera, bo rudych podobno do nieba nie wpuszczają. Na wszystkim da się zarobić – kto w chwili końca świata będzie trzymał błogosławione świece po 10 złotych, pierwszy wejdzie do raju.